„Trzymanie lustra” w Clean Coachingu

Metafory są nieodłącznym elementem naszego codziennego życia, zarówno w stanie czuwania, jak i podczas snu. Używamy ich świadomie, aby przekazać uczucia, opisy czy sytuacje. Nieświadomie, w czasie snu, nasze marzenia senne łączą w sobie metafory i symbole, z których niektóre są łatwe do zrozumienia, a inne pozostają tajemnicą.

Metafora odgrywa istotną rolę w terapii i samorozwoju od wielu lat, przyczyniając się do rozwoju terapii jungowskiej, NLP, psychologii transpersonalnej, syntezy psychologicznej, a także do rytuałów i technik uzdrawiania, które sięgają tysięcy lat wstecz. Chciałabym na chwilę skupić się na wykorzystaniu metafory w coachingu.

Technika ta doskonale wpisuje się w sesje coachingowe i jest szczególnie skuteczna w sytuacjach, gdy klient wydaje się utknąć lub jest uwięziony w powtarzających się wzorcach zachowań. Za pomocą metafory problemy są rozwiązywane na znacznie głębszym poziomie, niż jest to możliwe dla świadomego umysłu, co sprawia, że zmiany w zachowaniu zaczynają się natychmiast. Korzyści mogą obejmować zwiększenie pewności siebie, redukcję stresu lub depresji oraz większą jasność co do kierunku życia klienta. Proces ten jest bezpieczny, łatwy do nauczenia się i przyjemny. Ponieważ w 100% jest kierowany przez klienta, jest nieinwazyjny i może być stosowany nawet przez mniej doświadczonych praktyków.

Jednym z popularnych sposobów opisu coachingu jest „trzymanie lustra,” w którym coach pozwala klientowi zobaczyć siebie i swoje życie z nowej perspektywy. Często osiąga się to poprzez zastosowanie otwartych technik zadawania pytań, wyjaśniania i odzwierciedlania. W sesji clean coachingu klient opisuje swój problem jako metaforę, a coach powtarza tę metaforę, używając dokładnych słów klienta, i zadaje pytania dotyczące metafory, umożliwiając klientowi postępy w miarę rozwoju metafory. To podejście stanowi podstawę modelowania symbolicznego z użyciem czystego języka.

W Clean Coachingu „trzymanie lustra” jest bardzo dosłowne – obraz nie ulega deformacji, ponieważ coach używa wyłącznie słów klienta, nie dodając własnych interpretacji. Dzięki temu klient dosłownie widzi swój świat z różnych perspektyw.

Tradycyjne formy terapii metaforycznej, takie jak te opracowane przez Junga, mogą czasami kończyć się na interpretacji metafory przez klienta. Problem polega na tym, że problem, który powstrzymuje klienta, może być zbyt niepokojący, aby świadomy umysł mógł się z nim zmierzyć. Modelowanie symboliczne jest skuteczne, ponieważ ani klient, ani specjalista nie próbują interpretować symboli. Coach pomaga klientowi obserwować, jak metafora rozwija się sama, aż do momentu, w którym problem zostaje rozwiązany.

Zastosowanie Clean Language honoruje i wzmacnia własny metaforyczny krajobraz klienta. Badany jest cały wewnętrzny krajobraz, w tym położenie symboli w stosunku do klienta. Uwzględniane są dźwięki, sygnały i język ciała klienta. Gdy klient koncentruje się na metaforze, ta ewoluuje, powodując odpowiednie zmiany w jego codziennym życiu.

Pierwsza pojawiająca się metafora może dotyczyć pojedynczego problemu lub powtarzającego się wzorca zachowania, z którym klient się zmaga. Podczas eksploracji mogą pojawić się nowe metafory, które również są kolejno badane. Podobnie jak w tradycyjnym coachingu, kluczowe pytanie początkowe brzmi: „Co chciałbyś, aby się wydarzyło?”, skupiając uwagę na pozytywnym wyniku.

Dlaczego to działa? Podświadomość nie posługuje się językiem: komunikuje się ze świadomym umysłem poprzez wizje i symbole, również podczas snu. Skupienie się na metaforze umożliwia klientowi bezpośrednią komunikację ze swoją podświadomością. Powtarzające się wzorce zachowań, które nas powstrzymują, często powstają bardzo wcześnie w życiu – nawet w macicy lub podczas porodu. Niektóre zachowania powstają jako mechanizm obronny i mogą trwać przez wiele lat po ustaniu pierwotnego zagrożenia.

Podczas procesu modelowania symbolicznego klient nie musi identyfikować problemu, aby go zobaczyć i przezwyciężyć. Strach i lęk, noszone przez całe życie, mogą ustąpić w ciągu jednej sesji, gdy są badane jako metafory.